Yozora Iwashiro

Naam: Yozora Iwashiro
Bijnaam: Sora
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 15 jaar

Haarkleur: Blond
Oogkleur: Rood
Kledingstijl: Buiten het schooluniform dat Yozora een beetje heeft aangepast, draagt ze in haar vrije tijd een simpel T-shirt met spijkerbroek. Als ze op een missie moet, bestaat haar kledij meestal uit een mouwloos shirt en een halflang rokje, waar ze laarzen onderaan heeft die tot halverwege haar onderbenen komen.
Faceclaim: Kirino Chiba – Bamboo Blade

Familie:

• Vader || Tsubasa Kobayashi
  Moeder || Junko Kobayashi
  Pleegvader || Masashi Iwashiro
  Pleegmoeder || Shizuru Iwashiro
  

Occupatie: Meister


Karakter: Yozora is een echte blaaskaak. Als ze een gevecht wint, of het nou een spelletje is of niet, dan zal ze het er altijd inwrijven. Als ze verliest, zal ze uitroepen dat ze meer gaat trainen om zo de sterkste te worden. Ze is een zelfgeclaimde kampioene en zal daarom dan ook haar wapen in een krachtig voorwerp veranderen. Ondanks haar energieke uitbarstingen, weet Yozora wanneer ze serieus moet zijn. Soms kiest ze ervoor om het te zijn en soms probeert ze de stemming wat op te fleuren. Soms neemt ze ook nog wel eens teveel hooi op haar vork en is ze te zeker van zichzelf in een gevecht als ze aan de winnende hand is (waardoor ze vaak alsnog verliest). Ze is echter geen persoon om haar leven te geven voor iemand anders, maar zal iemand in nood nooit de rug toe durven keren, voornamelijk omdat ze weet hoe het is om hulpeloos toe te moeten kijken.
Likes: Haar pleegouders, training, lezen
Dislikes: Haar ouders, wortels, ochtenden
Themesong: Tonight Tonight Tonight – Beat Crusaders


Geschiedenis:
Toen Yozora geboren werd, was ze alles behalve welkom in het Kobayashi gezin. Haar ouders waren arm en probeerde aan geld te komen door zichzelf als huurlingen in te zetten, die tegen een prijsje iemand uit de weg ruimde of informatie voor je verzamelde. Ze hadden dus geen geld en tijd voor een pasgeboren dochter, dus besloten ze haar gewoon ergens achter te laten bij een willekeurig gezin. Yozora weet het niet, maar haar ouders hebben haar express bij het Iwashiro gezin achtergelaten, omdat zij wel rijk waren en haar alle liefde konden geven die ze verdiende. Masashi en Shizuru hadden jarenlang zelf geprobeerd om een kind te krijgen, maar dat geluk hadden ze steeds niet, tot de vrouw op een dag een baby voor de deur vond. In eerste instantie was het koppel verward, maar al snel sloeg de vreugde toe. Omdat Yozora naamloos uit het niets was verschenen, besloten ze haar zelf maar een naam te geven en verwelkomden haar hartelijk in het Iwashiro huishouden.

Tien jaar vlogen voorbij en Yozora leidde een zeer rustig leventje. Dit alles veranderde echter toen haar echte ouders een bezoekje kwamen brengen, maar niet om hun enige dochter eens te zien. Nee, ze waren betaald om een koppel uit de weg te ruimen en dat waren natuurlijk de Iwashiro’s. Voor haar ogen zag Yozora hoe haar pleegouders bruut vermoord werden en was bang dat zij de volgende zou zijn. Dit gebeurde echter niet. Terwijl haar pleegouders haar met levenloze ogen leken aan te staren, verdwenen haar echte ouders als sneeuw voor de zon. Ze heeft het koppel gesmeekt om weer bij te komen, maar het was tevergeefs. Ze zouden nooit meer terugkeren. In eerste instantie voelde Yozora alleen maar verdriet. Ze was alleen. Later kwam echter een andere emotie opzetten. Pure haat. Ze wilde wraak op de daders en zou die krijgen ook. Het meisje leerde zichzelf een vechtstijl aan en bracht haar dagen alleen zo nog door. Vrienden maakte ze niet, voornamelijk omdat ze hun medelijden niet wilde, die in ieders ogen te zien was als die wisten van het voorval en wie ze was, maar ook omdat ze zich eerst wilde focussen op het doel dat ze voor ogen had. Twee jaar na die ongelukkige dag besloot ze meer informatie op te zoeken over de twee moordenaars. Ze kwam niet alleen te weten waar ze de twee kon vinden en wat voor een ‘werk’ ze deden, maar ze kwam er ook nog eens achter wat hun ware identiteit was. Het waren haar ouders. Dit kwam aan als een enorme schok, waarbij ze zich afvroeg of ze nog wel op wraak uit was. Toch hield ze voet bij stuk. De Kobayashi’s moesten pijn lijden.

Na haar veertiende verjaardag kwam het nieuws dat de twee meest beruchte huurmoordenaars waren opgepakt en werden vervolgd. Nieuwsgierig naar het feit of het haar echte ouders waren, ging ze op onderzoek uit. Het waren inderdaad Tsubasa en Junko Kobayashi. Ze werden de stad doorgeloodst, waarmee ze veel aandacht hadden weten te trekken, zelfs al was het niet eens met opzet geweest. Terwijl Yozora toekeek hoe ze voorbij haar werden gesleurd, kon ze het gevoel niet herkennen die haar leek te teisteren. Het was geen haat. Niks in haar probeerde haar ervan te overtuigen dat ze nog altijd die wraak wilde die ze zolang had moeten koesteren. Ze voelde medelijden. Haar ouders werden als oud vuil behandeld, bekogeld met stenen en andere troep. Met moeite kon het meisje zich inhouden om niet naar voren te rennen en ze te beschermen van al die voorwerpen en woorden die naar ze toe werden geslingerd. Nu durfde het volk wel, huh? Yozora wilde zich omdraaien en weglopen, maar haar aandacht werd opnieuw getrokken door wat er voor zich afspeelde. Ze knipperde maar één keer met haar ogen, maar zelfs toen kreeg ze niet helemaal mee wat er gebeurde. Het ene moment liepen haar ouders nog vooruit, vastgeketend, en het andere moment lagen ze als levenloze lichamen op de grond. Gegil bereikte al snel haar gehoorgang en er brak paniek uit. Wederom was ze toeschouwer geweest bij een moord. Wederom ontsnapte de dader.

Hoewel ze die dag medelijden had gevoeld voor haar ouders, had ze ze nog altijd niet vergeven. Daarom ging ze ook niet achter de dader aan en liet alles maar rusten. Nu ze geen doel meer voor ogen had, kon ze haar normale leven weer oppakken. Alleen wilde ze dat niet. Ze wilde een nieuw doel om naar te streven. Daarom besloot ze zich na haar vijftiende verjaardag in te schrijven bij Shibusen. Ze zou eens laten zien wat ze waard was en aantonen dat ze, ondanks alles, wel kon vechten en zichzelf kon verdedigen. Dat ze een partner als wapen kreeg, dat was natuurlijk slechts een extraatje.



En verder:
* Yozora heeft de unieke eigenschap om haar Soul Wavelength aan iedereen aan te kunnen passen. Dit doet ze echter onbewust.
* Ondanks dat ze veel wilt trainen, haat ze het om vroeg op te moeten staan. Ze is absoluut geen ochtendmens.
* Haar bijnaam ‘Sora’ werd alleen maar gebruikt door Shizuru. Later nam Masashi dit over.
* Yozora’s vrolijke karakter is eigenlijk ontstaan na de dood van Shizuru en Masashi. Dit was haar manier van verwerking. Voor die tijd was ze altijd een stil meisje, dat zich altijd terugtrok in haar schulp en ging lezen als ze zich verveelde.
* Een goed boek weet haar nog altijd afleiding te geven.